Pomoc psychologiczna forum.
Strony: 1
U¿ytkownik
Piszê te s³owa maj±c ¶wiadomo¶æ, ¿e obecnie psychiatria, przynajmniej farmakoterapia, jest wobec tej choroby w du¿ym stopniu bezsilna. Na pewno nie istniej± leki, które mog³y by spowodowaæ trwa³e wyleczenie, mo¿na j± typowym postêpowanie medycznym „zaleczyæ”, czyli objawowo poprawiæ funkcjonowanie organizmu.
Co oferuje czê¶æ medycyny oparta na lekach?
Kiedy¶ by³y próby podawania leków zwiêkszaj±cych ³aknienie. Bez rezultatu. Obecnie g³ównym trendem, przynajmniej w Polsce jest podawanie leków antydepresyjnych. Powodem takiego postêpowania jest towarzysz±ca czêsto anoreksji depresja. Efekt dzia³ania tych leków jest traktowany raczej jako dyskusyjny, osobi¶cie mam wra¿enie ¿e zaczynaj± dzia³aæ dopiero po w³±czeniu postêpowania dietetycznego i ¶ladowej chocia¿ motywacji do podjêcia leczenia.
Na Zachodzie, oraz niektórych polskich klinikach podejmuje siê próby leczenia za pomoc± nowoczesnych neuroleptyków, ponoæ efekty s± ca³kiem dobre.
Co jest wiod±c± metod± leczenia anoreksji?
Psychoterapia i jeszcze raz psychoterapia. Wykorzystuje siê tutaj ró¿ne metody, ale najczê¶ciej spotykane do terapia behawioralno – poznawcza, psychodynamiczna, choreoterapia. Bardzo wa¿ne miejsce zajmuje te¿ terapia rodziny, w wielu przypadkach odgrywa wrêcz kluczowe znaczenie.
Kiedy do szpitala?
Autor tych s³ów jest zwolennikiem umieszczania wiêkszo¶ci osób chorych na anoreksjê w szpitalu. Mam wra¿enie, ¿e ten sposób szybko „udowadnia” obecno¶æ choroby, podejmuje bezpo¶redni± walkê z patologicznymi przekonaniami, oraz behawioralnie „uczy jedzenia”. W tej kwestii g³osy s± podzielone, czê¶æ lekarzy uwa¿a, ¿e pobyt w szpitalu jest konieczny, je¿eli:
1. Obecne jest bezpo¶rednie zagro¿enie ¿ycia z powodu wyniszczenia organizmu;
2. Brak postêpów w dotychczasowym leczeniu;
3. Obecno¶æ niekorzystnych czynników w ¶rodowisku rodzinnym;
4. Zagro¿enie podjêciem próby samobójczej w wyniku towarzysz±cej depresji.
Karmienie sond± jest metoda, której powinno siê unikaæ nawet w warunkach szpitalnych. Niestety nie zawsze daje siê obej¶æ bez tego. Zawsze warto walczyæ o motywacjê, nawet nieznaczna zdecydowanie poprawia szanse pacjenta na pozytywne zakoñczenie choroby.
Offline
Strony: 1