Pomoc psychologiczna forum, lęk uogólniony forum, objawy,co to jest psychologia, kiedy do psychologa, psychologia i jej działy, psychologia i rzeczywistość, lęk terapia

Schorzenie z krĂŞgu zaburzeĂą odÂżywiania, jednak nie zostaÂło one umieszczone w Âżadnej nowoczesnej klasyfikacji chorĂłb.

SprĂłbujmy opisaĂŚ, czym ortoreksja nie jest: nie jest bulimiÂą, nie jest teÂż anoreksjÂą. Nie ma przeraÂźliwej obawy przed przytyciem, nie ma faÂłszywego obrazu ciaÂła, nie ma prowokowania wymiotĂłw, przeczyszczania siĂŞ.

Natomiast wspĂłlnym mianownikiem jest fiksacja uwagi na jedzeniu (ewentualnie nie jedzeniu). Jedzenie nie jest postrzegane jako kalorie, ale raczej w kategoriach zdrowego i niezdrowego pokarmu. Droga do sukcesu, szczĂŞÂścia, zdrowia tkwi w odpowiedniej diecie, nie szczupÂłoÂści.


NajproÂściej bĂŞdzie nazwaĂŚ ortoreksjĂŞ jako obsesyjnÂą tendencjĂŞ do przyjmowania jedynie pokarmĂłw, ktĂłre dana osoba uznaje za zdrowe. To jakie pokarmy sÂą przyjmowane, w jaki sposĂłb sÂą przygotowywane, zaleÂży g³ównie od przekonaĂą chorego. Teoretycznie nie brzmi to groÂźnie, bo co zÂłego moÂże byĂŚ w zdrowym odÂżywianiu siĂŞ? Jednak jest to choroba, poniewaÂż gdzieÂś jest przekroczona granica pomiĂŞdzy normÂą, a patologiÂą. PodporzÂądkowanie funkcjonowania, trybu Âżycia przekonaniom dietetycznym, realizowanym z ÂżelaznÂą konsekwencjÂą nie moÂże stanowiĂŚ obrazu peÂłni zdrowia psychicznego. Do tego do³¹cza siĂŞ lĂŞk przed zjedzeniem „niezdrowego” pokarmu. CzĂŞsto wi¹¿e siĂŞ z unikaniem spotkaĂą towarzyskich, brakiem czasu na codzienne obowiÂązki, bo zdobywanie „zdrowych” pokarmĂłw potrafi byĂŚ bardzo zajmujÂące. MogÂą do³¹czyĂŚ siĂŞ zaburzenia nastroju. Unikanie tÂłuszczu i wĂŞglowodanĂłw moÂże daĂŚ znaczny ubytek masy ciaÂła, niedoboru mikroelementĂłw, awitaminozy ze wzglĂŞdu na jednostajnÂą, nie popartÂą racjonalnymi przesÂłankami dietĂŞ.


Najpowa¿niejszym problemem diagnostycznym jest odró¿nienie ortoreksji od anoreksji. W teorii powinno byÌ to proste (brak obawy przed przytyciem, realne widzenie swojego cia³a), ale nie mo¿na zapomnieÌ o pospolitej postawie dyssymulacyjnej u pacjentek z anoreksj¹.