Pomoc psychologiczna forum, lęk uogólniony forum, objawy,co to jest psychologia, kiedy do psychologa, psychologia i jej działy, psychologia i rzeczywistość, lęk terapia

Ostatnio bardzo gÂłoÂśne schorzenie, czĂŞsto sÂłyszy siĂŞ o nim w mediach w po³¹czeniu z nazwiskami znanych modelek, aktorek, piosenkarek. Nie przypadkiem posÂłuÂżono siĂŞ tutaj ÂżeĂąskimi nazwami zawodĂłw, poniewaÂż anoreksja w 90% dotyczy kobiet. Anoreksja nie jest bynajmniej jak¹œ elitarnÂą chorobÂą, chorujÂą na niÂą „zwykÂłe” dziewczyny.

Kryteria diagnostyczne (wedÂług ICD – 10):

    *

      Spadek wagi (wiĂŞkszy niÂż 15% w stosunku do oczekiwanej w stosunku do wieku masy ciaÂła).
    *

      Spadek wagi spowodowany unikaniem jedzenia. Takie zachowanie narzuca sobie sam chory.
    *

      Samoocenianie siebie jako osoby otyÂłej. Odczuwanie strachu przed przytyciem i zwiÂązany z tym zaburzony obraz wÂłasnego ciaÂła.
    *

      WystÂąpienie ró¿nego rodzaju zaburzeĂą hormonalnych (zanik miesiÂączkowania u kobiet, u mĂŞÂżczyzn utrata zainteresowaĂą seksualnych oraz potencji). CzĂŞsto ma miejsce takÂże prowokowanie wymiotĂłw, stosowanie ÂśrodkĂłw przeczyszczajÂących, zmniejszajÂących Âłaknienie czy moczopĂŞdnych lub teÂż intensywnych ĂŚwiczeĂą fizycznych.
    *

      U dzieci moÂżna ponadto zaobserwowaĂŚ zahamowanie lub opóŸnienie zjawisk zwiÂązanych z pokwitaniem.

Wyró¿niÌ mo¿na 2 postacie anoreksji:

    *

      anoreksjĂŞ restrykcyjnÂą : ograniczanie iloÂści spoÂżywanych pokarmĂłw
    *

      anoreksjĂŞ bulimicznÂą : prowokowanie wymiotĂłw, zaÂżywanie ÂśrodkĂłw moczopĂŞdnych i przeczyszczajÂących, niekiedy wystĂŞpujÂące epizody objadania siĂŞ

Osoby, chorujÂące na anoreksjĂŞ, sÂą postrzegane przez otoczenie jako niezwykle ambitne, czĂŞsto sÂą to najlepsze uczennice w klasie. Rzuca siĂŞ w oczy ich perfekcjonizm. Choroba rozpoczyna siĂŞ zwykle od pospolitej prĂłby odchudzenia, przy czym waga poczÂątkowa czĂŞsto jest zupeÂłnie prawidÂłowa. Na tym etapie sÂą wspierane przez rodzinĂŞ, nikt nie zauwaÂża w tym patologii. Po osiÂągniĂŞciu upragnionej wagi pojawiajÂący siĂŞ strach przed przytyciem, nieracjonalne traktowanie siebie jako otyÂłej, doprowadzajÂą do kolejnych wyrzeczeĂą. Pacjentki uwaÂżajÂą, Âże w pewnych okolicach ich ciaÂła (przewaÂżnie brzuch i uda) znajdujÂą siĂŞ duÂże (olbrzymie) iloÂści tÂłuszczu. Eliminowane sÂą z diety wszystkie pokarmy, ktĂłre sÂą traktowane jako tuczÂące. Lista wykluczanych pokarmĂłw stopniowo roÂśnie, czĂŞsto w nastĂŞpujÂącej kolejnoÂści : sÂłodycze, ziemniaki, pieczywo, wieprzowina, makarony.... Dieta staje siĂŞ monotonna i bardzo maÂło kaloryczna. Po przyjĂŞciu posiÂłku wykonywany jest wysiÂłek fizyczny, niekiedy zaplanowany odpowiednio do posiÂłku – wykluczajÂąc w ten sposĂłb prawdopodobieĂąstwo przytycia. PrzykÂładowo: obiad skÂładajÂący siĂŞ z naleÂśnikĂłw – 4 godziny jeÂżdÂżenia na rowerze treningowym lub 500 „brzuszkĂłw”. JeÂżeli otoczenie interweniuje z powodu znacznego spadku masy ciaÂła rozpoczyna siĂŞ opĂłr. Chora kÂłamie co do przyjmowana posiÂłkĂłw, pilnowana chowa jedzenie w kieszeniach lub niepostrzeÂżenie wyrzuca do kosza. JeÂżeli musi zjeœÌ, stara siĂŞ przyjĂŞty pokarm zwrĂłciĂŚ lub skompensowaĂŚ to wyczerpujÂącymi ĂŚwiczeniami fizycznymi. Rodzice mimo troski o dziecko, czujÂą siĂŞ bezsilni, nie rozumiejÂą dlaczego tak siĂŞ dzieje, tym bardziej, Âże dotychczas nie sprawiaÂło Âżadnych problemĂłw wychowawczych.